Furtherset – The Infinite Hour

Anxious magazine Furtherset – The Infinite Hour

„Słuchając tej muzyki czuję głębokie poczucie straty, ale jednocześnie możliwość wyjścia poza nią poprzez dźwięk. Nie chce niczego ilustrować, ale chciałbym, żeby była transformująca, nawet w przypadku uczucia, które brzmi jak śmierć. To elegia”. – Furtherset

“The Infinite Hour” to rozbita elegia zsyntetyzowana w elektronice. Muzyka Furtherset nie wyjaśnia, nie rozlicza ani nie usprawiedliwia, raczej po prostu manifestuje ból udręki. Jako całość, sześć kompozycji albumu przypomina ciężki oddech kogoś, kto opłakuje zniknięcie i obawia się zapomnienia. Uczucie, jakby klatka piersiowa była obciążona kamieniem, a jednocześnie uważna na oddech i świadoma tego, co pozostało. Z tego wymiaru wyłania się The Infinite Hour i przekształca stratę w przestrzeń, która zawsze się rozszerza: godzina jest nieskończona, melodia jest kolista, a nawet zastój ma swoją własną miarę, która zostaje przekroczona do wieczności.

Album powstał w latach 2020-2022, w powolnym procesie pisania i ciągłego udoskonalania, równolegle do poprzedniej EP-ki “Auras”. Kompozycje znalazły swoją ostateczną formę podczas procesu miksowania przeprowadzonego wspólnie z Bienoise. Zostały one później nazwane w oparciu o odniesienia do autorów, którzy wywarli wpływ na Furtherset i są mu bliscy: Amelia Rosselli, Vladimir Chlebnikov, Hubert Damisch, Dante Alighieri. Każdy utwór, skomponowany z myślą o jego wykonaniu na żywo, objawia się słuchaczowi jako możliwy wariant ścieżki, która nigdy nie jest ostateczna. Ich występy na żywo, coraz bardziej wyróżniający się moment w twórczości Furtherset, to gest koncentracji i rozszerzenia, w którym każda kompozycja jest rozwijana poprzez drobiazgowe wariacje każdej pojedynczości.

“The Infinite Hour” to jeden z możliwych przejawów nieustannie zmieniającego się muzycznego krajobrazu, wszechświata z niepowtarzalnymi dźwiękami, ale zawsze na granicy rozpadu, załamania i otwarcia przestrzeni, czasów, nieskończoności.

Furtherset to muzyczny projekt artysty i muzyka Tommaso Pandolfiego (1995). Charakterystycznymi cechami jego kompozycji są stratyfikacje i rekurencyjne modulacje, syntetyczne klastry i sampling, a także rytmiczne i obejmujące harmonie. Projekt jest pomyślany jako formalne badanie, które podąża ścieżką w kierunku nasycenia i nawarstwiania, ale zawsze jest w stanie generować puste przestrzenie, w których słuchacz może zająć swoje miejsce i wypełnić je zgodnie z własnym zainteresowaniem.

Data wydania: 13 października 2023 r.

Napisane i wyprodukowane przez Tommaso Pandolfiego
Zmiksowane przez Alberto Ricca (Bienoise)
Ilustracje autorstwa Tommaso Pandolfiego
Projekt graficzny: Jahn Koutrios
Mastering: Manuel Oberholzer w vfbm Fribourg

Opracował: Artur Mieczkowski