It’s Not Quiet In The Void, autorstwa Annie Aries, przenosi w ciepłe rejony. Przeszywa delikatnymi okruchami dźwięku jak morskie tafle i nićmi pod napięciem utkanymi w gruby sznur.
Świt, zmieniający się w kolor mandarynki i pełen potencjału. Powolny skok, niezaprzeczalna zmiana, odsłonięcie, rozpoznanie, nieuchwytna pewność jak znaczenie we śnie, próg.
Objawienie osiada, a to, co pozostaje, jest nieznane, huśtawka między naszymi filarami zrozumienia.
Nie jest cicho w pustce, gdzie panuje nieustanna wibracja, gdzie bieguny obracają się, a następnie osiadają i obracają się ponownie, podtrzymywane przez stałą nieświadomość.
W nieprzerwanej podróży panuje spokój.
W pustce nie jest cicho, rzeczy wydają się odległe, pojawiają się nagle z przodu, tylko po to, by osiąść daleko.
Otoczony dźwiękiem odkręcasz kran, a ciecz wypływa w różnych konsystencjach. Niektóre lądują na twoim ramieniu i powoli spływają w dół, gęste jak melasa, inne szybko spływają z twoich kończyn, a jeszcze inne zawieszają się wokół ciebie, zbyt lekkie, by spaść dalej. Wszystko wygląda jak woda.
Nie jest cicho w pustce, gdzie małe staje się ogromne, a ogromne staje się małe.
Tekst autorstwa Mimi Kind
All tracks written and produced by Annie Aries
Mixed and mastered by Benoît Piccand
Cover artwork by Sandra Schmid
Cover image by Martin Giger