Aguirre / LP/DL / 2023
Muszę przyznać, że w listopadzie belgijskie Aguirre totalnie uraczyło nas wspaniałymi nowościami. Jedną z nich jest projekt Ordeal, Dana Johanssona.
Sam twórca powinien być szerzej znany jako reprezentant szwedzkiej sceny undergroundowej. Można kojarzyć go między innymi z eksperymentalno-noiseowych Sewer Election czy Private Arms, black metalowo drone noise Ättestupa, a także Enhet För Fri Musik oraz Amateur Hour prezentujących raczej lo-fi folk.
O swoim nowym projekcie Ordeal, Johansson mówi: „Czerpie inspirację z albumów Maurizio Bianchi z początku lat osiemdziesiątych przepuszczonych przez ponurość goteborskiego no-fi. To album poświęcony wewnętrznej podróży, wspomnieniom z dzieciństwa i miejscom, które teraz straciły cel i znaczenie.”
“Vätterns Pärla” przynosi nam trzy, długie kompozycje otoczone dość surowym i zimnym brzmieniem. Ich minimalistyczne środki nadają urokowi tej płyty. Ciemne, ponure i hipnotyzujące zarazem przetwarzające dźwiękową magmę by wypluwać ją jeszcze raz i jeszcze raz. Nad nagraniami tymi unosi się nieco klaustrofobiczna aura zamknięcia. Rozdygotane struktury popadające w bezduszny drone wkraczają powoli do naszego umysłu. Nie ma tu miejsca na harmonie czy spokój, na odpoczynek.
Na “Vätterns Pärla”, Johansson wspaniale operuje napięciem. Narastająca paranoiczna atmosfera gęstnieje z minuty na minutę, pojawia się uczucie jakby brakowało nam oddechu. Jednowarstwowa, post-przemysłowa, dźwiękowa tekstura ukazuje ponurość otoczenia. W tym chropowatym, muzycznym świecie wszystko ukazuje się bezbarwne i posępne.
Zatopcie się w tę, rdzawą industrialną przestrzeń Ordeal. Płyty, która przepięknie drga monotonią swoich dźwięków, wygrywając soundtrack do ukrytych wspomnień.
Data wydania: 10 listopada 2023
Michał Majcher