W bezruchu dotykamy wieczności?
W tej nowej edycji Miguel A. García definitywnie porzuca niską dokładność swoich wczesnych prac, aby nadać detrytusowi, błędom i odpadom akustycznym luksusowe traktowanie, zalecane do słuchania na dobrym sprzęcie. Tak jak wcześniej słyszeliśmy ich niepokojące światy z daleka, intuicyjnie, tak teraz jesteśmy tam, jesteśmy centralnym jądrem; jesteśmy jego częścią. To, co kiedyś pochodziło z zewnątrz, teraz pochodzi z wewnątrz. Resztki światła są jaśniejsze niż kiedykolwiek.
Po prostu: pierwszy utwór zaczyna się od dźwięków nagrania terenowego hipotetycznej kosmicznej zaśmieconej gry wideo, która w obcym środowisku organizuje się w muzyczną symfonię, nabiera kształtu i organizuje się zgodnie z logiką nieuchwytnych mas.
Kolejny temat dzieli z pierwszym brak wyraźnego regularnego rytmu, ale zamiast tego mają swoje tempo, swój wewnętrzny rytm, swoją kadencję opartą na mikro-rytmach oraz sekwencjach i częstotliwościach, które sprawiają, że nie są statyczne, ale niezwykle dynamiczne. Płynna, merkurialna natura (zimna, ale będąca dobrym przewodnikiem elektrycznym); ciągła zmiana; pozornie niezauważalna, ale głęboka metamorfoza.
Z drugiej strony, trzeci temat otwiera mieszanka najbardziej niezwykłych rytmów, dziwaczna sesja taneczna w crescendo; psycho-elektroakustyczny dance. Aby zamknąć cykl, czwarty utwór przynosi nam melodię widzianą przez sto tysięcy zasłon, tak zmysłową i uwodzicielską, jak nieuchwytną i bolesną.
Rozpad wszystkiego, co stałe, wieczny i niepowstrzymany rozpad materii i jej powrót do niczego.
Fernando Ulzión
Data wydania: 5 września 2023 r.
Wydawca: Crónica
Composed by Miguel A. García.
Mastered by Juan Carlos Blancas.
Drawings by Maite Mugerza.
Design by Miguel Carvalhais.
Additional raw sound sources by Pedro A. Mirones (3), Maite Mugerza (2+4), Garazi Navas (2), Schahram Poursoudmand (1), Alex Reviriego (2), Jeff Surak (1).
Composed in 2022-23 at Azkuna Zentroa, Bilbao as part of the associated artists program.
Opracował: Artur Mieczkowski