Massimo Toniutti jest włoskim projektantem dźwięku i muzykiem eksperymentalnym. Massimo zaczął pracować z dźwiękiem, gdy był nastolatkiem, zbierając i odtwarzając wszelkiego rodzaju nagrania. W latach 80. wydał cztery kasety we własnej wytwórni, wszystkie pod silnym wpływem ówczesnej sceny muzyki eksperymentalnej. Wkrótce rozwinął silny związek ze strukturami elektroakustycznymi, przestrzenią/środowiskiem i ciszą.
W latach 90. zaczął badać radio, tworząc własne archiwum dźwiękowe i produkując niezwykłe audycje. Wydał album zatytułowany Il Museo Selvatico, który został ponownie wydany w Australii w 2018 roku przez wytwórnię Orena Ambarchiego Black Truffle.
Dokumentację jego pracy radiowej można usłyszeć na płycie Le Gabbiette Di Faraday, zbierającej utwory radiowe z lat 1996-1998. Na swoim nowym albumie Toniutti po raz kolejny zajmuje się przestrzenią i ciszą z wciągającym, przestronnym długim utworem. Luźna struktura dźwiękowa porusza się w cykliczny, ale nieprzewidywalny sposób, obejmując makrokształty, puste przestrzenie i pył dźwiękowy. Krystalicznie czysty dźwięk zachęca do wnikliwej obserwacji i skupienia się na odległościach. Szczegóły/wydarzenia są rozłożone wzdłuż utworu jak w krajobrazie, nieruchomym i zmieniającym się w tym samym czasie. Głębokie słuchanie, które z łatwością może stać się „moją osobistą musique d’ameublement”, cytując samego kompozytora. Model tego utworu jest częścią stałej instalacji w muzeum od 2013 roku. Clear Observatory jest rodzajem niekończącego się utworu, powiększeniem/rozwinięciem wiązki nasion. Źródła dźwięku (materiał akustyczny i nagrania terenowe) są przetwarzane w określonej konfiguracji pogłosów i opóźnień, aby stworzyć tę przestronną „muzykę okularową”.
Opracował: Marek “Lokis” Nawrot