Turecki muzyk eksperymentalny Emin Gök wydaje swój pierwszy album w Chinabot. Silentio to poruszające badanie wszechogarniającej, ale nieuchwytnej natury miłości w jej wielu formach i jej własnej unikalnej ekspresji w tureckiej tradycji muzycznej. Poruszając się po noise z Anatolii, abstrakcyjnej elektronice, folku, eksperymentach i nagraniach terenowych, Silentio tworzy surrealistyczny pejzaż marzeń o głęboko intymnym osobistym i kulturowym krajobrazie.
Scenerię wyznacza otwierający album utwór Mima, teksturalne połączenie ambientowej elektroniki i nagrań terenowych, z przebłyskami tureckich smyczków, dzięki którym narasta niesamowite napięcie. W utworze In Circles dołącza do niego Ramiz Ali, którego saksofon wije się jak dym przez rytmiczny, hipnotyczny nastrój Göka. Ode to a Belly Dancer wywraca do góry nogami tradycyjny energetyczny utwór tańca brzucha, napędzany kipiącymi, bulgoczącymi teksturami i synchronicznymi rytmami do niespokojnego szaleństwa.
Senna synchroniczność wyczuwalna w albumie obejmuje również jego tworzenie. Gök właśnie zakończył związek i był w „kompletnej, zdrowej udręce… złożonej z nieobecności; stąd Silentio/Silence”, wyjaśnia. Potem, we śnie, zobaczył baglamę, tradycyjną turecką i bliskowschodnią lutnię, płonącą w lesie. Używał tego instrumentu po tym rozstaniu, aby stworzyć podstawę tego, co później stało się “Silentio”, z baglamą często przesterowaną w produkcji, jakby płonęła.
„Obraz miał na mnie pewien efekt viralowy” – mówi. „Mnożył się i rósł”. Postanowił uroczyście spalić własną baglamę w lesie z dwoma przyjaciółmi, z których jeden zrobił zdjęcie widoczne na okładce albumu. „To było radosne, błogie, a nawet ekscytujące doświadczenie” – mówi.
Kilka miesięcy później, pracując jako asystent inżyniera dźwięku w ekipie dokumentalnej, podróżował do wschodniej Anatolii, aby spotkać się z tradycyjnymi praktykami baglamy, którzy należą do szkoły mistycznej tradycji islamskiej zwanej alewizmem. „W alewickich wioskach granie na baglamie lub bycie wirtuozem nie jest po prostu umiejętnością ale także ścieżką: muzyka, sztuka, kult, rytuał, nie są różnymi rzeczami, ale razem mogą być postrzegane jako jedno zjednoczone działanie na rzecz stworzenia dobrego życia; zdrowego, wartego życia” – wyjaśnia Emin.
W tej praktyce kulturowej odnalazł echa własnego doświadczenia kontemplowania miłości poprzez baglamę, ale taką, która błagała go, by spojrzał na swoje doświadczenie przez zbiorową, uniwersalną perspektywę. “Z poszczególnymi imionami tych muzyków i osób publicznych Alevi zwykle wiąże się konkretna nazwa: Aşık, co oznacza „zakochany”, mówi. „Ta ‘Miłość’ dla nich, przede wszystkim, jest miłością Boga, która objawia się poprzez stworzenia Boga”.
„Baglama płonie więc z powodu udręki utraconej miłości i utraconej szansy, ale także płonie z powodu każdego innego rodzaju udręki, czy to narzuconej przez państwo, naturę, siebie czy innych” – mówi Gok. „Baglama, po spaleniu, staje się ogniem i jak każdy ogień, ma zdolność niszczenia, jeśli nie obchodzisz się z nim dobrze, nawet do katastrofalnych rozmiarów. Jeśli obchodzimy się z nim dobrze, z troską, wiedzą i cierpliwością, może być również istotnym źródłem ciepła, miejscem, w którym gromadzimy się w kręgach, karmimy się nawzajem, dzielimy się i opowiadamy historie. To jest historia, którą opowiadam”.
Data wydania: 15 lipca 2023 r.
Wydawca: CHINABOT
Artist: Emin Gök
Album: Silentio
Format: Digital / Tape
Cat.No: CHI045
Master: Jesse Skeens
Artwork: Cem Altınöz with special thanks to Ceren Beker
Written, composed, arranged, performed and produced by Emin Gök
Opracował: Artur Mieczkowski