Drew pełnił funkcję kompozytora-rezydenta w Szkole Astrofizyki na Uniwersytecie w Glasgow; to właśnie tutaj powstały nagrania Pulsarów i Kosmicznego Promieniowania Tła, które teraz można wreszcie usłyszeć.
Data wydania tego utworu zbiega się z 56. rocznicą odkrycia CP1919 w letnie popołudnie w Cambridgeshire.
A: CP1919
6 sierpnia 1967 roku, podczas pracy nad analizą danych w Mullard Radio Astronomy Observatory w pobliżu Cambridge, Jocelyn Bell, studentka studiów magisterskich zauważyła anomalię. Opisała sygnał jako serię wyraźnych impulsów, które pojawiały się co 1,377 sekundy i pochodziły z konstelacji VULPECULA, do Bożego Narodzenia tego samego roku zauważyła jeszcze trzy.
Wraz z oficjalnym ogłoszeniem w styczniu następnego roku, prasa podekscytowana faktem, że w centrum odkrycia znajdowała się kobieta, zaczęła zadawać Bell tak wnikliwe pytania, jak to, czy była wyższa od księżniczki Małgorzaty i ilu miała chłopaków. Ciekawe, czy chcieli też wiedzieć, czyje koszule nosiła.
W grudniu 1968 r. znany astronom Thomas Gold zidentyfikował “Pulsary” jako niezwykle gęste gwiazdy powstałe z materiału po supernowej, dodając, że mają one silne pola magnetyczne, które w połączeniu z ich szybką rotacją wytwarzają wyraźną wiązkę promieniowania elektromagnetycznego, która omiata gwiazdę, przypominając wiązkę z latarni morskiej.
Pierwszy pulsar otrzymał oznaczenie CP1919 (Cambridge Pulsar Right Ascension 19h 19m).
B: Kosmiczne promieniowanie mikrofalowe pochodzenia tła 20 maja 1964 r. radioastronomowie Arno Penzias i Robert Wilson próbowali znaleźć źródło niewytłumaczalnego buczenia w ich sprzęcie na antenie Bell Labs w New Jersey. Po wielu daremnych próbach, w tym usunięciu gołębi z tuby teleskopu, zdali sobie sprawę (po długich rozważaniach), że to, czego słuchali, to kosmiczne mikrofalowe promieniowanie tła.
CBMR składa się ze schłodzonej pozostałości materiału powstałego 380 000 lat temu po Wielkim Wybuchu. Dlatego też przełomowe odkrycie Penziasa i Wilsonów umieściło teorię Wielkiego Wybuchu na solidnych podstawach, sugerując, że kosmos wyrósł z jednego punktu 13,8 miliarda lat temu.
Data wydania: 6 sierpnia 2023 r.
Wydawca: Human Geography Recordings
Opracował: Artur Mieczkowski