Antenna Non Grata / CD/DL / 2024
Aleksander Wnuk i Michał Lazar to artyści o bogatym doświadczeniu i wszechstronnym podejściu do muzyki. Ich współpraca nie ogranicza się tylko do tego projektu, ale wyrasta z wielu innych inspiracji i prac, które kształtują ich twórcze podejście.
Aleksander, to solista i kameralista, członek Spółdzielni Muzycznej i Krakow Improvisers Orchestra. Współpracował z Pierrem Jodlowskim, Sarą Nemtsov, Trondem Reinholdtsenem i Matthew Shlomowitzem. Pisał dla Glissando i Ruchu Muzycznego. W 2021 roku wydał dwa autorskie albumy z muzyką eksperymentalną: Lupnik (Requiem Records) i Komentarz eufemistyczny z Pauliną Owczarek (Antenna Non Grata). Jako doktor sztuki wykłada na Akademii Muzycznej w Krakowie.
Michał natomiast, to założyciel Orkiestry Spokoju, czyli zespołu grającego najbardziej kojące na świecie piosenki bez słów. Współpracuje także ze Spółdzielnią Muzyczną. Autor muzyki do licznych spektakli teatralnych (m. in. Przebudzenie wiosny, Teatr Ochoty w Warszawie, Piknik pod wiszącą skałą, Teatr Współczesny w Szczecinie, Bezpieczne miejsce, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie).
„Kobieta (matka?) krąży w przestrzeni, której nie rozpoznaje. Szuka właściwego miejsca, nigdzie nie pozostaje na dłużej. Jej ciało podzielone jest na fragmenty, a każde z nich obiera inne kierunki. Staje się niefunkcjonalne, a jej wybory są alogiczne. W konsekwencji widzimy ciało sprzeczne, ciało fragmentaryczne, ciało w rozpadzie. Tuż obok krąży tysiące sierot, szukając swoich domów i matek…” – ten wymowny opis znajdziemy w materiałach prasowych. Piękne wprowadzenie w świat, który przed nami się otwiera od pierwszych dźwięków.
„Zapraszamy Państwa do powolnego rozpadu transu” – taki szyld widzę przed wejściem do tego teatru. Na ten spektakl chętnie odbieram bilet, by „obejrzeć” tą muzyczną opowieść, by poddać się tej dyspersji, która nigdy nie będzie mieć końca. Podróż w głąb surrealistycznego labiryntu rozmywających się dźwięków, to ten krążek, to ta panorama muzyczna. Pamiętacie Wilka stepowego Hermann’a Hesse i ten surrealistyczny świat? Co prawda nie jest to „Teatr Magiczny Tylko Dla Obłąkanych”, bo raczej – i owszem Magiczny – ale Teatr Dla Zasłuchanych. Potrzeba wyciszenia i zatrzymania by zanurzyć się odpowiednio głęboko. Powolne przemieszczanie się, odrywanie od Ziemi, wpompowywanie dźwięków w atmosferę. A gdy już staniemy na dnie, rozejrzyjmy się, czy powietrze jeszcze drży, czy widzimy kolory tych dźwięków, czy słyszymy co jest wewnątrz tych izolacjonistycznych przestrzeni?
Naklejka z etykietą dark ambient może być tylko częściowym naprowadzeniem, na to, co usłyszymy na płycie. Seeking Mother przekracza granice gatunków, łącząc w sobie elementy awangardy, post-rocka i mrocznego ambientu. To album, który wciąga nas w swoje dźwiękowe pejzaże i nie pozwala nam się oderwać, prowadząc nas przez mroczne zakamarki ludzkiej psychiki. Niezwykłe doświadczenie muzyczne, które skutecznie prowadzi przez różnorodne krajobrazy dźwiękowe, od momentów napięcia i niepokoju po chwile refleksji i zadumy. To opowieść o emocjach i przeżyciach. Każdy utwór przenosi nas w inny wymiar dźwięku, prowokując do refleksji nad naturą strachu, izolacji i poszukiwania. Wibrujące dźwięki i hipnotyczne aranżacje mogą pobudzać wyobraźnię i skłaniać do poszukiwania ukrytych znaczeń. Dynamika albumu, od momentów napięcia po chwile spokoju i zadumy, może wywoływać silne uczucia. Od emocji takich jak niepokój i niepewność do chwil błogiego spokoju i zadumy.
Data wydania: 15 marca 2024
Artur Mieczkowski