Kompozytorka, perkusistka i konstruktorka instrumentów Limpe Fuchs spędziła sześć dekad badając zewnętrzne granice dźwięku i jego wpływ na słuchacza. Urodzona w Monachium w 1941 roku, należy do pokolenia niemieckich artystów, którzy w okresie po II wojnie światowej poszukiwali radykalnie nowego podejścia do sztuki, muzyki i organizacji społecznej.
Alloa, bawarskie słowo oznaczające samotność. Limpe lubi być sama, ponieważ nigdy nie jest samotna. Kiedy nie jest w trasie koncertowej, uprawia ogród lub bawi się swoimi instrumentami w domu. Wśród nich ostatnio znalazł się odrestaurowany fortepian koncertowy, który znalazła osierocony w miejscu występów w Szwajcarii i uratowany przed złomowaniem w Peterskirchen. Od tego czasu jest on w centrum uwagi Limpe, gra na nim codziennie i można go usłyszeć na nagraniach z tej płyty.
Muzyka przeplata się między swobodną improwizacją a improwizowanymi kompozycjami, granymi również wokół fragmentów recytowanych wierszy. Poza granicami jazzu, piosenki artystycznej i muzyki klasycznej leży swoboda, z jaką Limpe gra na fortepianie, żartobliwie komentując swój niekonwencjonalny, wręcz beztroski sposób tworzenia muzyki cytatem z Friedricha Guldy: „Od siedemdziesiątki wszyscy pianiści są źli”.
No i co z tego, Limpe i tak nie jest pianistką, jest kimś więcej. Jest najbardziej jaskrawym dowodem na długotrwałą, wszechstronną i nieustraszoną karierę muzyczną, której kolejny rozdział będzie również polegał na tym, że Limpe nie będzie już wyłącznie podróżować po Europie obładowana wszystkimi własnoręcznie wykonanymi instrumentami, ale od czasu do czasu z lekkim sercem od fortepianu do fortepianu, aby następnie tworzyć muzykę dla wszystkich, jak zawsze, ale niekoniecznie samotnie.
Data wydania: 1 grudnia 2023
Wydawca: Ana Ott
Opracował: Artur Mieczkowski