Kali Malone – Does Spring Hide Its Joy

Kali Malone (featuring Stephen O’Malley & Lucy Railton) – Does Spring Hide Its Joy Anxious Magazine

Ideologic Organ ma przyjemność zaprezentować nowy album Kali Malone “Does Spring Hide Its Joy” w formie dwugodzinnego potrójnego zestawu LP, trzygodzinnego potrójnego CD oraz we wszystkich formatach cyfrowych.

Does Spring Hide Its Joy to utwór kompozytorki Kali Malone, w którym Stephen O’Malley gra na gitarze elektrycznej, Lucy Railton na wiolonczeli, a sama Malone gra na oscylatorach. Muzyka jest studium harmonii i kompozycji nieliniowej, ze szczególnym uwzględnieniem intonacji i wzorów interferencji. Doświadczenia Malone w zakresie strojenia organów piszczałkowych, teorii harmonii i kompozycji o długim czasie trwania stanowią ważne punkty wyjścia dla tej pracy. Jej zniuansowany minimalizm rozwija zdumiewającą głębię ostrości i otwiera kontemplacyjne przestrzenie w uwadze słuchacza.

Does Spring Hide Its Joy następuje po uznanych przez krytyków płytach Malone: The Sacrificial Code [Ideal Recordings, 2019] & Living Torch [Portraits GRM, 2022]. Jej podejście do współpracy rozszerza się z jej poprzednich prac, aby ściśle włączyć muzyków Stephen O’Malley & Lucy Railton w tworzenie i rozwój utworu. Podczas gdy muzyka jest wyraźnie dźwiękową paletą Malone, skomponowała ona specjalnie dla unikalnych stylów i technik O’Malleya i Railton, prezentując ramy dla subiektywnej interpretacji i niehierarchicznego ruchu w całej muzyce.

Does Spring Hide Its Joy jest doświadczeniem o zmiennej długości, które śledzi powoli ewoluującą harmonię i barwę pomiędzy wiolonczelą, falami sinusoidalnymi i gitarą elektryczną. Jako słuchacz, przejście pomiędzy tymi punktami może być trudne do określenia. Nasycenie barwy gitary elektrycznej miesza się z bogatą periodyzacją wiolonczeli, podczas gdy zmieniające się sprzężenie zwrotne tworzy wzory interferencyjne na tle precyzyjnych fal sinusoidalnych. Stopniowe, ale ciągle pojawiające się zmiany harmonii kwestionują postrzeganie przez słuchacza stagnacji i ruchu. W momencie, gdy uchwycisz muzykę, lekkie przesunięcie perspektywy kieruje Twoją uwagę w stronę nowego i rozwijającego się doświadczenia harmonicznego.

Does Spring Hide Its Joy powstawał między marcem a majem 2020 roku. Podczas tego niepokojącego okresu pandemii, Malone znalazła się w Berlinie z dużą ilością czasu i przestrzeni koncepcyjnej, aby rozważyć nowe metody kompozycyjne. Mając kilku stażystów na miejscu, Malone została zaproszona do berlińskiego Funkhaus & MONOM, aby rozwijać i nagrywać nową muzykę w pustych salach koncertowych. Korzystając z okazji, Malone założyła mały zespół ze swoimi bliskimi przyjaciółmi i współpracownikami Lucy Railton i Stephenem O’Malleyem, aby zbadać nowe pomysły strukturalne w tych różnych przestrzeniach akustycznych. W ten sposób powstał fundament pod Does Spring Hide Its Joy.

Kali Malone (featuring Stephen O’Malley & Lucy Railton) – Does Spring Hide Its Joy Anxious Magazine

We własnych słowach Kali: „Jak większość świata, moje postrzeganie czasu przeszło znaczącą transformację podczas pandemicznego ograniczenia wiosny 2020 roku. Czas stał w miejscu, dopóki subtelne zmiany w otoczeniu nie sugerowały, że nastąpiło przejście. Wspomnienia zacierały się w sposób niekonsekwentny, tkanka rzeczywistości ulegała degradacji, nieprzewidziane pokrewieństwa tworzyły się i znikały, a przez cały czas, pory roku zmieniały się i szły dalej bez tych, których straciliśmy. Granie tej muzyki przez wiele godzin było głębokim sposobem na przetrawienie niezliczonych zmian w życiu i zatrzymanie czasu razem.”

Does Spring Hide Its Joy było od tego czasu wykonywane na żywo na wielu europejskich scenach, w czasie trwania sześćdziesięciu i dziewięćdziesięciu minut. W tym w Schauspielhaus w Zurychu, Bozar w Brukseli, Haus Der Kunst w Monachium i Muzeum Muncha w Oslo.

Oprócz koncertów na żywo, nagrania z Funkhausu z Does Spring Hide Its Joy rozwijały się równolegle jako instalacja dźwiękowa site-specific. Malone zaprosiła również artystkę wideo Nikę Milano do stworzenia analogowej pracy wideo, która interpretuje i towarzyszy muzycznej partyturze jako czwarty gracz, tworząc wizualną atmosferę inspirowaną dźwiękowymi zasadami kompozycji. Osiem sekwencyjnych zdjęć wideo z pracy Milano zostało umieszczonych na okładce albumu.

Wersja cyfrowa zawiera wszystkie wersje z wydań 3xLP i 3xCD, ponad pięć godzin muzyki.

//opracował: Artur Mieczkowski