Mais Um / LP/DL / 2024
Album They Kept Our Photographs zespołu Snakeskin, wydany przez Mais Um Discos, kontynuuje muzyczną podróż duetu Julii Sabry i Fadiego Tabbala, rozpoczętą na ich debiutanckim albumie z 2022 roku. Muzyka Snakeskin to niezwykłe połączenie ambientu, dronów i elementów industrialnych z dream popem i hyperpopem. Tym razem zespół postawił na jeszcze mocniejsze brzmienia, zachowując jednak swoją charakterystyczną eteryczną jakość. Piosenki pełne są poetyckich tekstów, często inspirowanych przemocą, wojną i przerażającą rzeczywistością życia w Bejrucie.
They Kept Our Photographs powstał w cieniu tragicznych wydarzeń – wojny w Gazie oraz przemocy wobec społeczności LGBT w Libanie, które wpłynęły na intensywność i głębię zarówno muzyki, jak i tekstów. Julia Sabra, jako główna autorka tekstów, odnosi się do traumatycznych doświadczeń wojennych, co widać w brutalnych i poruszających obrazach, jakie maluje w swoich utworach. Przemoc, która dotyka ludzi w jej otoczeniu, zostaje zamieniona w poetycką opowieść, pełną cierpienia, gniewu, ale i też nadziei.
Już Sunburst, doskonale oddaje nastrój całej płyty. Sabra, otoczona drapieżnymi, industrialnymi dźwiękami perkusji Tabbala, śpiewa o przemocy, bezradności i gniewie, zderzając delikatny wokal z agresywnymi dźwiękami, tworząc napięcie, które trzyma słuchacza od początku do końca. To otwierający utwór pełen kontrastów, w którym piękno i groza przenikają się w każdej frazie.
Drugi singiel, Bodies, to z kolei przykład tego, jak Snakeskin potrafi łączyć subtelne melodie dream popu z przerażającymi obrazami. Delikatny wokal Sabry kontrastuje z brutalnymi tekstami o przemocy i śmierci, co nadaje utworowi wyjątkowego, niemal surrealistycznego klimatu. Tabbal, odpowiedzialny za produkcję, eksperymentuje tutaj z elektroniką, dodając zniekształcone bity i syntezatory, które przypominają bardziej artystyczne eksperymenty z muzyką popową.
Muzyka Snakeskin ma w sobie coś niepokojącego – to dźwiękowa przestrzeń, w której piękno i destrukcja istnieją obok siebie, tworząc atmosferę równocześnie hipnotyzującą i niepokojącą. W utworach takich jak Waiting Sabra używa słów Etel Adnan, by opowiedzieć o codziennym życiu w czasie wojny. Produkcja Tabbala, pełna precyzyjnych, niemal mechanicznych dźwięków, buduje napięcie, które nie daje się łatwo rozładować.
Album kończy się jednak w pozytywnym tonie, mimo swojej surowości. Zarówno w In My Life, jak i w Anyway, Sabra śpiewa o miłości – w świecie pełnym przemocy i chaosu to właśnie uczucie staje się ostoją i sposobem na zachowanie człowieczeństwa. To momenty, w których eteryczny, subtelny głos Sabry i bardziej minimalistyczna produkcja Tabbala tworzą przestrzeń na refleksję i nadzieję, dając słuchaczowi oddech po intensywnej emocjonalnie podróży.
Podsumowując, They Kept Our Photographs to album pełen kontrastów – delikatności i brutalności, piękna i grozy. Snakeskin po raz kolejny udowadnia, że potrafią przekształcić najbardziej traumatyczne doświadczenia w niezwykle przejmującą i oryginalną muzykę, która nie tylko oddziałuje na zmysły, ale też zmusza do refleksji nad niełatwą rzeczywistością współczesnego świata.
Artur Mieczkowski