Od Theresy:
Inspiracją dla tych utworów jest chiński folklor Guanyin, bóstwa, którego imię tłumaczy się jako ten, który postrzega wszystkie dźwięki lub krzyki świata. Znana również jako Guanshiyin 觀世音, jest ucieleśnieniem nieskończonego współczucia. Dorastałam, znając Guanyin jako żeńskie bóstwo, ale niedawno odkryłam, że przez wieki przekształciła się z męskiego hinduskiego bodhisattwy, Avalokiteśvary. Natychmiast poczułam do niej silne powinowactwo – do tej płynnej płciowo postaci, o której mówiono, że osiągnęła oświecenie poprzez medytację nad dźwiękiem.
Utwory te przedstawiają wyimaginowaną historię skromnego marynarza (Guanyin jest bowiem popularną świętą patronką rybaków), który pewnego wieczoru o zmierzchu powraca z morskiego zgiełku. Udaje się on do nadmorskiej jaskini w pobliskim klifie, aby znaleźć ukojenie w modlitwie do Guanyin. Głęboko w komnatach tej lśniącej jaskini spotkanie z mistycznym bóstwem przynosi pocieszenie i uzdrowienie, podczas gdy na zewnątrz trwa nieustanny wir życia.
Być może z przeczucia stworzyłam te utwory, które stały się jedną z niewielu rzeczy, na które mogłam liczyć podczas intensywnie wymagającego roku w moim życiu. Cała muzyka wykonywana jest na solowej i wielościeżkowej wiolonczeli akustycznej. Wiele utworów opiera się na powtarzaniu prostych fraz, niczym dźwiękowa mantra służąca skupieniu i uspokojeniu umysłu. Wiolonczela została dostrojona do fundamentalnej częstotliwości A = 216 herców, a harmonie skomponowano w systemie just intonation, opartym na naturalnych nadtonach rezonujących częstotliwości. W utworach 5 i 7 dolne struny są ekstremalnie rozstrojone do precyzyjnego napięcia, tworząc dron, który zawiera zarówno szum, jak i specyficzne nadtony. W tym sposobie gry często mam wrażenie, że rozszczepiam dźwięk na kompozycję rytmu, harmonii, melodii i szumu poprzez odtwarzanie bijących częstotliwości, palcowanych nadtonów, ukrytych melodii wyłaniających się z falujących harmonicznych oraz czystego warczenia poluzowanej struny.
Mam nadzieję, że słuchacz znajdzie odpoczynek i wytchnienie w tej muzyce, pośród nieustannego zgiełku naszego współczesnego świata. Moje najgłębsze podziękowania kieruję do Lawrence English, Janet Oh, Asian Art Museum of San Francisco oraz Emily Harvey Foundation za wsparcie tego projektu.
Data wydania: 11 kwietnia 2025
Wydawca: Room40
Opracował: Artur Mieczkowski