L’esprit de l’escalier (wym. /lɛˈspʁi də lɛskaˈlje/, alt. esprit d’escalier, z fr., myśl, pomysł, dowcip na schodach) – doświadczenie, kiedy niezwykle błyskotliwa riposta (odpowiedź na inteligentne, śmieszne czy obraźliwe uwagi lub komentarze) przychodzi danej osobie do głowy zbyt późno („na schodach”, po wyjściu z miejsca dyskusji), wtedy, gdy jest już bezużyteczna, co zazwyczaj łączy się z uczuciem zawodu.
Dla mnie ten album jest właśnie o „duchu schodowym”, o przemijaniu i o całkiem codziennych sytuacjach, którym muzyka i inne odgłosy często towarzyszą. Czasami są chaotyczne, jak piąta pod rząd wyprawa do sklepu w trakcie remontu, bo znowu coś się skończyło (patrz: utwór 1. Castorama Blues). Czasami odwrotnie: gdy spokój gości w głowie, a tymianek na talerzu (patrz: utwór 5.) A może pojawiła się jakaś ciekawa osoba? Na przykład taki Stefan (patrz: utwór 6.)
Technicznie:
Ten album dotyczy ulicy Anielewicza w Warszawie. Tam mieszkała moja babcia, Halina. Tam pewnie nie raz słuchała swoich płyt, które później dała mi w prezencie. Z tych płyt pochodzi wiele tekstur, które tu usłyszysz. Dlatego album nazywa się „Anielewicza Sampler”.
Data wydania: 20 grudnia 2024