Dwoje muzyków, dwie różne tradycje muzyki ludowej, dwa krajobrazy dźwiękowe oddalone od siebie o setki kilometrów i jedna pieśń słowika. Melodie słowików zainspirowały ten upajający folkowy album słowackiej flecistki Michaeli Antalovej i norweskiego kontrabasisty Adriana Myhra. Album duetu z Oslo jest następcą ich medytacyjnego debiutu Zvony (Dzwony) z 2021 roku, który zawierał harmonium, nagrania terenowe świerszczy i słowacki chór męski.
Sing Nightingale to tłumaczenie Zaspievaj Slavicku, tradycyjnej słowackiej pieśni. Duet eksperymentuje z tematem śpiewającego ptaka, eksplorując instrumentarium z całego świata i jego bogate tekstury tonalne. W utworze Night Singing Michaela gra na słowackiej fujarze, wysokim, pionowym drewnianym flecie basowym, na którym oryginalnie grali pasterze. Gładkie, głębokie tony fujary są nałożone na nagranie słowika autorstwa muzykologa Tomáša Šenkyříka, a flet Michaeli naśladuje nocne ćwierkanie i gwizdy ptaka, aby przyciągnąć partnera. Michaela starannie naśladuje ptaka, który z kolei improwizuje swoją melodię. W Worm Moon, nazwanym na cześć wiosennej pełni księżyca w marcu, kiedy słowiki wracają z Afryki, gdzie spędziły mroźną zimę, powolny i dźwięczny kontrabas Adriana jest rozjaśniony słodkimi trylami prawdziwego słowika i fujary Michaeli.
Norweskie skrzypce Hardanger lub hardingfele pojawiają się w dwóch specjalnie napisanych utworach: Lament i Rosenhave (ogród różany), które łączą symboliczne skojarzenia słowika z nieśmiertelną miłością, poświęceniem, głębokim smutkiem i stratą. Uznana skrzypaczka Hardanger Helga Myhr gra obok kontrabasu Adriana i seljefløyte lub fletu wierzbowego Michaeli. Helga gra również na Flagre (Flutter) i Dance Nightingale. Seljefløyte jest bardzo podobny do słowackiej koncovki. Wykorzystując ten norweski instrument, nowe kompozycje Adriana i Michaeli przypominają tradycje ludowe obu krajów. Muzyka ludowa często pochodzi z nieznanych źródeł; oryginalny autor może nie być znany, a melodie są zazwyczaj przekazywane ustnie. Projekt Michaeli i Adriana łączy różne rodzaje muzyki ludowej z ich krajów, znajdując wspólną płaszczyznę w dźwiękowych właściwościach instrumentów i rozwijając nowy hybrydowy styl ludowy, autentyczny sam w sobie.
W oszałamiającej adaptacji tradycyjnej słowackiej pieśni fujara Dolu Ovce Dolinami (Owce w dolinach), przyjaciel Adriana Javid Afsari Rad gra na irańskim santurze, podobnym do tradycyjnego słowackiego instrumentu strunowego cimbalom. Zbiegiem okoliczności narodowym ptakiem Iranu jest słowik, co stanowi kolejne nieoczekiwane połączenie z symbolicznym ptakiem. Te 11 utworów to urzekająca fuzja tradycyjnych ludowych stylów, do której podeszli muzycy z awangardowego, improwizowanego i jazzowego tła. Album oddaje hołd niezwykle ekspresyjnemu ptakowi i odnajduje dziwną, kojącą uniwersalność w ludowych dźwiękach różnych krajów.
Data wydania: 28 listopada 2024
Wydawca: mappa
Adrian Myhr – kontrabas, harmonium
Michaela Antalová – fujara, seljefløyte, ksylofon barowy, shaker, głos
Helga Myhr – skrzypce hardanger, głos
Javid Afsari Rad – santur
Wszystkie kompozycje Adriana Myhra i Michaeli Antalovej (z wyjątkiem melodii ludowych w utworach 3, 9, 10 i 11)
Nagrano w Maridalsveien 3 w Oslo, Norwegia, przez Adriana Myhra i Michaelę Antalovą, od lutego do kwietnia 2024 r.
Zmiksowane i zmasterowane przez Christiana Obermayera w Strype Audio w Oslo, Norwegia
Wokal na ścieżce 10 został nagrany w dawnym silosie cukrowni w Rimavskiej Sobocie w Słowacji.
Wokaliści: Anežka Matoušková i Lucie Páchová
Nagranie śpiewu słowika w utworach 4 i 6 autorstwa Tomáša Šenkyříka i Libora Měřínskiego, uprzejmie wypożyczone z wytwórni Skupina.
Opracował: Artur Mieczkowski