Lahar to nowe muzyczne dzieło indonezyjskiego duetu Bandung Kuntari. Głęboko atmosferyczna, miażdżąca kości sesja doomowych dźwięków przodków, dostarczona przez współczesnych indonezyjskich specjalistów od muzyki pierwotnej.
Lahar to jawajski termin, który został przyjęty w geologii do opisu gwałtownego rodzaju błota lub strumienia gruzu, składającego się z zawiesiny materiału piroklastycznego, gruzu skalnego i wody. Materiał spływa z wulkanu, zazwyczaj wzdłuż doliny rzeki. Lahary są często niezwykle niszczycielskie i śmiertelne – mogą płynąć dziesiątki metrów na sekundę.
Nagranie jest spontaniczną kompozycją, zrealizowaną przy okazji dwudniowej rezydencji i sesji na żywo, zorganizowanej we współpracy między producentem Francesco Piro, Artetetra, CLAM a miejscem Masseria Atipica podczas pierwszej europejskiej trasy koncertowej Kuntari w kwietniu 2024 roku. Kompozycja została nagrana w specjalnym otoczeniu tunelu Masseria Atipica – kamiennej stajni z XIII wieku, stanowiącej przykład tradycyjnej architektury z południowego regionu Włoch, Apulii. lahar świętuje rok współpracy między tymi podmiotami.
Chociaż utwór wyróżnia się typową interakcją, z której słynie Kuntari – mieszanką czystej energii i dynamicznego dotyku, nadającym teksturę i narrację niesamowitym pasmom pulsującego rytmu i dźwięków – korzysta z „podejścia długiej formy”, dając kompozycji wystarczająco dużo oddechu, by przypominała jazdę kolejką górską. Co więcej, duet wraz z producentem Piro próbował zbadać i aktywować naturalny pogłos studia, które przypomina jaskinię, w Masserii. To wyjątkowa atmosfera, pozwalająca wykorzystać podtekst zawiłości, generowany przez niektóre przestrzenie mineralne. Llahar uosabia odważne i nieustępliwe, a jednocześnie mistyczne podejście do kompozycji, typowe dla indonezyjskiego duetu – to spojrzenie na zwierzęcy, dźwiękowy fraktal, rozszerzające ciąg badań kuntariego nad niekończącą się relacją między człowiekiem a rytmem.
Jak sam Tesla, gitarzysta i wykonawca instrumentów dętych zespołu, to sobie wyobraża:
„Podczas procesu nagrywania, z jakiegoś powodu, zacząłem przywoływać wiele wspomnień z dzieciństwa; czas islamskiej ery, kiedy każde dziecko musiało aktywnie uczestniczyć w lokalnym meczecie, by poznać literaturę religijną i praktykować ją. Czułem się wykluczony w tej atmosferze i byłem prześladowany za bluźnierstwo, za każdym razem gdy próbowałem unikać uczęszczania. Jednocześnie przypominam sobie ten zabawny moment, gdy poświęcałem dodatkowy czas na ćwiczenie Rebany – małego bębna wykonanego z krowiej skóry, który zwykle towarzyszył niektórym islamskim rytuałom. Ta sytuacja pozwoliła mi zapamiętać klasyczny zestaw zazębiających się wzorów, jakie instrument wnosił do rytuału – słyszałem je nieustannie, do tego stopnia, że nauczyłem się każdego motywu perkusyjnego bez nauczyciela.”
Lahar jest więc maskaradą. To ludzki dźwiękowy kokon, w którym można schronić się przed toksycznością „sąsiedzkiej” klaustrofobicznej etykiety w kontekście silnej współzależności społecznej. Pośród brutalności świata dzieci, muzyka jest jak petarda. Ta eksplozja może być niewielka, ale nie daj się zwieść – jest raczej trudna do okiełznania.
Data wydania: 23 kwietnia 2025
Wydawca: Artetetra
Opracował: Artur Mieczkowski