Notka od Jona Rose’a:
Zazwyczaj niewidoczny i niesłyszalny, wiatr objawia się wyłącznie poprzez swoje działanie i wpływ na obiekty: ogromne fale rozbijają się o brzeg, wydmy przesuwają się naprzód przez tysiąclecia (dudniąc przy tym), cyklony wyrywają drzewa i domy, międzygalaktyczne wiatry dezorientują planety.
Na mniejszą skalę, buduję instrumenty eolskie od 1979 roku, co jest częścią moich badań nad niezliczonymi aspektami wibrującej struny.
Zaprojektowałem dwa ostatnie instrumenty eolskie, które można usłyszeć na tym albumie, Monolith 2021 i Tube 2022, koncentrując się na zaangażowaniu w zmienne warunki wiatru występujące w środkowej Australii. Korpusy tych instrumentów są otoczone ze wszystkich stron wieloma strunami. 1,25 metrowy Monolith wykonany jest ze sklejki, z 36 strunami z drutu fortepianowego i żyłki wędkarskiej. Tube jest dosłownie 2 metrową rurą PVC i jest wyposażona tylko w żyłkę. Dyskretne regulacje mogą być wykonywane ręcznie, jeśli wiatr się zmienia lub jeśli operator chce zaangażować inne sąsiednie struny, często skutkując mikrotonowymi uderzeniami. Monolith jest skonfigurowany z mikrofonami kontaktowymi wyciętymi w każdym mostku, a Tube został nagrany z mikrofonami pneumatycznymi umieszczonymi wewnątrz. Racjonalne strojenie ma tyle samo wspólnego z naprężeniem, grubością i jakością materiału struny, co rzeczywista wysokość dźwięku w stanie „wzbudzenia” – intuicja tego rodzaju skrzypka.
Te eoliczne eksperymenty są w toku i mogą w pewnym stopniu przyczynić się do zaprojektowania instrumentu, który jednocześnie radzi sobie zarówno z efektem wiru von Kárána, jak i nieprzewidywalnymi wzorcami wiatru. Dotychczasowe wyniki przyniosły wiele dźwiękowych niespodzianek.
Data wydania: 25 lipca 2024
Wydawca: Room40
Nagrane i wyprodukowane przez Jona Rose’a
Mastering: Lawrence English w Negative Space
Opracował: Artur Mieczkowski