Czasami płyty odzwierciedlają życie z niepokojącą precyzją – jak oddech, który przywarł do lustra, zniekształcając lub przeobrażając rzeczywistość. J.H. Guraj, prawdziwe nazwisko Dominique Vaccaro, powraca z The Flip Side, dojrzałą pracą pełną gracji i ekspansywnej elegancji, dokumentującą walkę z własnymi demonami i doświadczenie graniczne. Album przywołuje duchy zachodnich wizjonerów muzyki prymitywnej, łącząc swobodę folkowych improwizacji, minimalistyczne aranżacje, żałobne frazy gitar oraz łagodne tony psychodelii.
Czas zatrzymał się dla J.H. Guraja w 2021 roku po bliskim spotkaniu ze śmiercią – niemal śmiertelnym wypadku rowerowym, długotrwałej rekonwalescencji i późniejszych śladach depresji. Jego wędrująca dusza znów zawisła na krawędzi. Podczas gdy poprzedni album Introspection / Migration czerpał z wpływów Bliskiego Wschodu, splatając dziedzictwo Arbëreshë ze stoicką ekstazą, swobodnymi strukturami i gitarową wirtuozerią w sepii, The Flip Side wiruje, upada i wzbija się ku nowym horyzontom. Kinematograficzna wizja Vaccaro maluje kontrasty: pastelową zieleń pastwisk i smolistą czerń asfaltu, miejski rozkład i rtęciowy połysk tajemnicy.
Jak fragmenty archaicznego śpiewnika – nowe kompozycje zachwycają szczegółowością. Way To Long Goodbye to czuły uścisk, w którym fortepianowe kontrapunkty prowadzą alejami inspirowanymi Gershwinem. W You Got It All Wrong So Did I pobrzmiewa szelest aranżacji Van Dyke Parksa. Dziewięciominutowy epik Us As Ghosts to ballada wyłaniająca się z mgły w krajobraz kosmische, Fake Af – stłumiona symfonia, a Nothing I Can Do But Flow – widmowa dezorientacja. Delikatna perkusja Gianluki Panici podkreśla oniryczny klimat The Flip Side, kreując wrażenie zawieszenia i niespełnienia.
Wieloletnie doświadczenie Vaccaro w muzyce elektroakustycznej kształtuje płytę poprzez bogate tekstury: pętle, manipulacje taśmowe i syntezę elektroniczną, które stanowią idealne tło dla akustycznych i rezofonicznych gitar.
Świat J.H. Guraja to most między awangardą a harmoniczną tradycją, jedwabistym dialogem fortepianu z gitarą, muzyką konkretną a współczesną kameralistyką. To uniwersum, gdzie spotykają się Charles Ives, Dirty Three, Branko Mataja, Dead Moon i Loren Connors.
J.H. Guraj może wciąż szukać poczucia przynależności, lecz my, słuchacze, dawno już wiemy: należy do grona wielkich.
Data wydania: 21 marca 2025
Wydawca: Maple Death Records
Opracował: Artur Mieczkowski