Od Davida Toopa (fragment z książeczki Stone)
Dzięki koncentracji, czy też podwyższonemu napięciu, jak to nazywał, Akio Suzuki całkowicie wnika w istotę dźwięku, jego powstawanie i przemijanie. To, co robi z dźwiękiem, może dla wielu ludzi stanowić niezwykły świat, a jednak posiada przekonującą właściwość. Jednym z najtrudniejszych do wyjaśnienia aspektów muzyki i pracy z dźwiękiem jest koncepcja „właściwego działania”. Jak to się dzieje, że muzykę można ocenić niemal natychmiast, tak szybko jak alarm przeciwpożarowy czy płacz dziecka?
Kiedy Akio występuje, pewne cechy (wdzięk, ciepło, cichy autorytet umysłu i działania, zaangażowanie w pojemnik z nicością, z którego może wyłonić się dźwięk) są widoczne jako jego obecność, gdy tylko rozpocznie. Zaczyna od stanu, który nazywamy ciszą, słuchając, ale jednocześnie stawia pytania o nasze wyobrażenia o tym, czym może być ta cisza.
Czas mija; stałość ustępuje miejsca zniszczeniu; wizualna doskonałość zostaje porzucona w najsłabszych polach dźwiękowych. Jeśli chodzi o pracę, ta ceremonia przywraca nas do nicości, „do poczucia, że nie wiemy dokładnie, co jest przed nami”, a więc do niesamowitości, do ucha podobnego do muszli znalezionego nad morzem, do „nieuchwytnego fantomu życia”, zapisu nawiedzania, odzyskanego czasu. Dźwięk jest parabolą, śladem palca na skórze, punktem pędzla, ptakiem w locie.
Data wydania: 7 czerwca 2024
Wydawca: Room40
Miks: Hans Peter Kuhn
Nagrane przez: Junko Wada
Mastering: Lawrence English w Negative Space
Opracował: Artur Mieczkowski